Η χρήση του Μαζούτ και η συνέπειές της

Το μαζούτ είναι ορυκτό καύσιμο το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως σε βιομηχανικές μονάδες, γεωργικές μονάδες, ατμολέβητες, κ.α. Τα χαρακτηριστικά του ως καύσιμο το καθιστούν πολύ φτηνό όμως, η χρήση του είναι πολύ επιβλαβής στο περιβάλλον και η θερμογόνος δύναμη του είναι πολύ χαμηλότερη από άλλα καύσιμα.

 

Οι εκπομπές επιβλαβών αερίων που εκπέμπει στην ατμόσφαιρα η καύση του το συγκαταλέγει στις ψηλότερες θέσεις των ρυπογόνων καυσίμων μαζί με το κάρβουνο. Το μαζούτ περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις σε θείο το οποίο όταν καίγεται σχηματίζει διοξείδιο του θείου και τριοξείδιο του θείου - οι ενώσεις αυτές συνδυάζονται με την ατμοσφαιρική υγρασία για να σχηματίσουν θειικό οξύ, οδηγώντας σε «όξινη βροχή». 

 

Σε πολλές χώρες στην Ευρώπη έχει απαγορευθεί η χρήση του μαζούτ όχι μόνο για τους ρύπους που προκαλεί, αλλά επίσης και για το πόσο ρυπαίνει τους χώρους στους οποίος φυλάγεται και χρησιμοποιείται. Στην Κύπρο μέχρι το 2020 η ΑΗΚ θα πρέπει να σταματήσει τη χρήση του μαζούτ ως καύσιμη ύλη αλλιώς θα πληρώνει βαριά πρόστιμα την Ε.Ε και αυτό γιατί λόγω των ρύπων που εξαπολύονται στην ατμόσφαιρα. 

 

Ακόμα, η χρήση ενέργειας (κυρίως ηλεκτρικής) που καταναλώνεται για τη προθέρμανση για καύση του μαζούτ, επιβάλλει επιπλέον κόστη στις επιχειρήσεις που το χρησιμοποιούν. Περαιτέρω, η καταπόνηση των μηχανημάτων με τη χρήση του μαζούτ οδηγεί σε συχνές συντηρήσεις και επιδιορθώσεις οι οποίες προσθέτονται στα έξοδα των χρηστών του μαζούτ.

 

Μια πολύ καλή εναλλακτική λύση από τη χρήση του μαζούτ είναι το Υγραέριο που είναι το λιγότερο ρυπογόνο (μαζί με το Φυσικό Αέριο) από τα ορυκτά καύσιμα (περιέχει ελάχιστο θείο) και το χαρακτηρίζει η καθαρότητα στον χώρο στον οποίο φυλάγεται. Επίσης, τα μεγαλύτερα προσόντα που έχει το  Υγραέριο έναντι του μαζούτ είναι: