Για χάρη της ιστορίας, πριν από μερικές δεκαετίες η Νορβηγία ήταν μια σχετικά φτωχή χώρα αφού οι πλείστοι κάτοικοι ασχολούνταν με το επάγγελμα της αλιείας, το οποίο τότε ήταν η κύρια ενασχόληση και πηγή εισοδήματος για τους Νορβηγούς. Απελπισμένοι οι Νορβηγοί και επιζητώντας την ανάπτυξη, ζήτησαν από τους Σουηδούς, οι οποίοι τότε είχαν πολύ ανεπτυγμένο τον τομέα της αυτοκινητοβιομηχανίας να τους παραχωρήσουν θέσεις εργασίας για να μπορούν οι Νορβηγοί να εργαστούν σε αυτή και να έχουν ένα καλύτερο μέλλον.
Σε αντάλλαγμα η Νορβηγία θα τους παραχωρούσε ορισμένα δικαιώματα έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων στην Βόρεια Θάλασσα. Οι Σουηδοί τότε δεν δέχτηκαν και ως αποτέλεσμα η Νορβηγία πείσμωσε, ξεκίνησε μόνη της έρευνες και κατάφερε να εξελιχθεί σε αυτό που είναι σήμερα.
«Η περίπτωση της Νορβηγίας έχει πολλές διαφορές από τον υπόλοιπο κόσμο. Ως εκ τούτου, η περίπτωση της χώρας δεν αποτελεί αναγκαία παράδειγμα προς μίμηση (ούτε βέβαια προς αποφυγή), αλλά μπορεί να αποτελέσει μια καλή βάση για το μέλλον», δήλωσε στο Energynews.com.cy o διευθύνων σύμβουλος της συμβουλευτικής σε θέματα ενέργειας, Kassinis Consulting και βουλευτής του ΔΗΣΥ Σόλων Κασίνης. Όπως είπε, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι η Νορβηγία κατάφερε να πετύχει ένα «πάντρεμα» μεταξύ της κοινωνίας, των πολιτών, του τουρισμού, των επαγγελμάτων, της παράδοσης και της βιομηχανίας των υδρογονανθράκων.
Φυσικά και η Νορβηγία είχε προβλήματα με την οικονομική κρίση, καθώς αρκετά από τα έσοδα από τις δραστηριότητες υδρογονανθράκων στην Βόρεια Θάλασσα επενδύονται διεθνώς. Επίσης, υπάρχουν συχνά πιέσεις προς την κυβέρνηση της για τη μείωση των δραστηριοτήτων εξόρυξης υδρογονανθράκων καθότι φαίνεται να επηρεάζουν αρνητικά το παραδοσιακό επάγγελμα των Νορβηγών, που είναι η αλιεία.
Παρά ταύτα, η Νορβηγία καταφέρνει να διατηρεί ένα μοντέλο, που παντρεύει διάφορους τομείς και ζητήματα της χώρας, διαθέτει τεράστια εμπειρία στην έρευνα και αναζήτηση υδρογονανθράκων και έχει δημιουργήσει μεγάλους οργανισμούς που δραστηριοποιούνται στον τομέα της παραγωγής υδρογονανθράκων διεθνώς.
Επίσης, το Ταμείο Υδρογονανθράκων που διαθέτει η Νορβηγία είναι αξιοζήλευτο αφού αξίζει κοντά στο ένα τρισεκατομμύριο δολάρια σε επενδύσεις ανά το παγκόσμιο.
«Σίγουρα, η Κύπρος έχει πολλά να μάθει από την περίπτωση της Νορβηγίας, αλλά και μπορεί να κερδίσει αρκετά από το να εφαρμόσει σε κάποιο βαθμό ορισμένα από τα νορβηγικά μοντέλα, έχοντας κατά νου όμως ότι υπάρχει ακόμα αρκετός δρόμος μπροστά μας και χρειάζεται να γίνουν ριζικές και θεσμικές αλλαγές», τόνισε χαρακτηριστικά.