Πρόσφατα γράφτηκε ότι η επιλογή εξαγωγής φυσικού αερίου από το Ταμάρ και το Λεβιάθαν στους σταθμούς υγροποίησης της Αιγύπτου δεν είναι ρεαλιστική. Αυτές οι μονάδες υποτίθεται πως έχουν αδειοδοτηθεί για να εξάγουν αιγυπτιακό αέριο στους πελάτες τους, παρά την έλλειψη που παρατηρείται στην Αίγυπτο. Προφανώς αυτό αποτελεί ένα αρνητικό σενάριο για τους εταίρους του Ταμάρ και του Λεβιάθαν. Θα χρησιμοποιήσω τα ακόλουθα δεδομένα για να εξηγήσω ότι η επιλογή εξαγωγής μέσω αυτών των σταθμών είναι εφικτή, όπως και οι εξαγωγές προς την ίδια την Αίγυπτο.
Δύο σύγχρονοι σταθμοί υγροποίησης έχουν κατασκευαστεί στην Αίγυπτο. Ο σκοπός των σταθμών είναι να μετατρέπουν το αέριο σε LNG για εξαγωγή σε διάφορες περιοχές του πλανήτη. Οι εξαγωγές αερίου από τις μονάδες διακόπηκαν σχεδόν ολοκληρωτικά το 2013-14, όμως, λόγω της έλλειψης αερίου στη χώρα και της διοχέτευσής του για αποκλειστική χρήση στην αιγυπτιακή οικονομία.
Η πρώτη μονάδα βρίσκεται στις ακτές της πόλης Νταμιέτα, 60χμ. βορειοδυτικά του Πορτ Σαίντ. Η ετήσια χωρητικότητά της είναι 7,56 δις. κ.μ. με 90% αποδοτικότητα, ενώ 6,8 δις. κ.μ. μπορούν να εξαχθούν κάθε χρόνο. Οι εταίροι στη μονάδα είναι οι UFG και Eni.
Ακόμα μια μονάδα βρίσκεται στην παραλιακή πόλη Ιντκού, 140χμ. δυτικά της Νταμιέτα και 40χμ. ανατολικά της Αλεξάνδρειας. Διαθέτει δύο γραμμές παραγωγής με συνολική χωρητικότητα 13 δις. κ.μ. Οι εταίροι της είναι οι Shell, Petronas και NG.
Ποιος φοβάται τις εξαγωγές φορτίων κάθε 20 ημέρες;
Γιατί είναι σημαντικοί οι σταθμοί αυτοί για τους εταίρους του Ταμάρ και του Λεβιάθαν; Οι μονάδες μπορούν να αποτελέσουν σημαντικό στόχο για τα ισραηλινά κοιτάσματα και η αποτίμηση των κοιτασμάτων βασίζεται στην ικανότητά τους να υπογράψουν συμβόλαια εξαγωγής αερίου.
Το Μάιο του 2014, οι εταίροι του Ταμάρ υπέγραψαν προσύμφωνο με την ισπανική Fenosa, βάσει του οποίου οι δύο πλευρές διαπραγματεύονταν για την υπογραφή οριστικής συμφωνίας σχετικά με την εξαγωγή 4,5 δις. κ.μ. αερίου ετησίως για μια περίοδο 15 ετών από το Ταμάρ προς τη Νταμιέτα.
Οι ανησυχητικές ειδήσεις στην Αίγυπτο στις αρχές Δεκεμβρίου ήταν ανώνυμες, δίχως επίσημες τοποθετήσεις από το υπουργείο Ενέργειας ή την κρατική εταιρεία φυσικού αερίου (EGAS), η οποία είναι και υπεύθυνη για τον κλάδο του φυσικού αερίου της χώρας. Η πηγή της είδησης έλεγε ότι «η Shell στοχεύει σε εξαγωγές φορτίων LNG κάθε 20 ημέρες». Αληθεύει αυτό;
Ακόμα και αν υλοποιηθεί το παραπάνω σενάριο και η Shell πετύχει να εξάγει ένα φορτίο κάθε 20 ημέρες από το Ιντκού, αυτό μεταφράζεται σε 18 φορτία ετησίως. Κάθε φορτίο εκτιμάται στα 0,072 δις. κ.μ., δηλαδή σε μόλις 1,3 δις. κ.μ. Οι ποσότητες αυτές είναι αμελητέες συγκριτικά με την χωρητικότητα του Ιντκού.
Επιπλέον, υπολογίστηκε ότι προκειμένου να είναι επικερδής η μονάδα, θα πρέπει να εξάγει 22 φορτία ετησίως. Αυτό σημαίνει πως υπάρχει χώρος για περαιτέρω ποσότητες αερίου ώστε να λειτουργήσει ο σταθμός σε πλήρη κλίμακα.
Αν προσθέσουμε και τις λοιπές δηλώσεις εκείνης της πηγής ότι οι πλήρεις εξαγωγές από τη μονάδα δεν θα γίνουν πράξη πριν το 2020-21, τότε καταλαβαίνουμε ότι η πηγή αναγνωρίζει την οξεία έλλειψη αερίου στην Αίγυπτο και δεν θεωρεί ότι η εξαγωγή αερίου από την εγχώρια αγορά θα επιτραπεί. Και πάλι, αυτό σημαίνει ότι υπάρχει σημαντικός χώρος για το ισραηλινό αέριο.
Προκειμένου να εξετάσουμε το ερώτημα σε μεγαλύτερο βάθος, θα πρέπει να δώσουμε σημασία στην ισορροπία προσφοράς και ζήτησης στο φυσικό αέριο της Αιγύπτου. Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, η εγχώρια οικονομία έχει πληγεί και θα συνεχίσει να πλήττεται από έλλειψη αερίου, καθώς θα επιμείνει το πλεόνασμα ζήτησης έναντι προσφοράς.
Η ανάλυση της ζήτησης δεν περιλαμβάνει την πρόσθετη ζήτηση των δύο μονάδων υγροποίησης και η ανάλυση της προσφοράς υιοθετεί ένα αισιόδοξο σενάριο που περιλαμβάνει νέα αποθέματα αερίου που δεν έχουν ανακαλυφθεί, πλήρη παραγωγή από το εντυπωσιακό κοίτασμα Ζορ και συνεχιζόμενες εισαγωγές LNG. Ακόμα και σε αυτό το σενάριο, δεν υπάρχει αρκετό αιγυπτιακό αέριο για να συνεχίσει να καλύπτει τις ανάγκες των σταθμών υγροποίησης σταθερά και μακροπρόθεσμα – που αποτελεί και βασικό αίτημα των προμηθευτών και των καταναλωτών.
Οι εισαγωγές αερίου στην Αίγυπτο αυξάνονται
Η έλλειψη αερίου στην Αίγυπτο μπορεί να παρουσιαστεί με βάση τα δεδομένα για τις εισαγωγές αερίου, καθώς η χώρα από εξαγωγέας μετατράπηκε σε εισαγωγέας.
Η Αίγυπτος εισήγαγε 3,76 δις. κ.μ. LNG το 2015. Η ποσότητα αυξήθηκε πέρυσι κατά 170% στα 10 δις. κ.μ. Η χώρα προχώρησε πρόσφατα στο μεγαλύτερο διαγωνισμό παγκοσμίως για φορτία LNG, κάτι που αναμένεται να αυξήσει περαιτέρω τις εισαγωγές της φέτος.
Ακόμα ένας παράγοντας που στηρίζει τη μετατροπή του προσυμφώνου σε συμβόλαιο είναι η ανάκαμψη των διεθνών ενεργειακών τιμών, ιδίως η σημαντική αύξηση της τιμής του LNG. Για παράδειγμα, στη ΝΑ Ασία, αυξήθηκε κατά 150% στα 10 δολάρια/mmbtu από τις αρχές του 2016.
Καταλήγοντας, θεωρούμε ότι οι πρόσφατες ειδήσεις για «μηδενική πιθανότητα εξαγωγής ισραηλινού αερίου στους σταθμούς LNG της Αίγυπτου» είναι υπερβολικές. Οι περισσότερες παράμετροι συνεχίζουν να υποστηρίζουν την ύπαρξη μιας επιλογής εξαγωγής προς τις μονάδες αυτές. Περιλαμβάνουν την ισορροπία προσφοράς/ζήτησης αερίου στην Αίγυπτο, η οποία δείχνει πως η οικονομία της χαρακτηρίζεται από τεράστια έλλειψη αερίου. Επίσης, περιλαμβάνουν την αύξηση των εισαγωγών και την ανάκαμψη των ενεργειακών τιμών.
Η μετατροπή του προσυμφώνου σε συμβόλαιο θα ενισχύσει την αξία του Ταμαρ και του Λεβιάθαν και θεωρούμε ότι είναι προτιμότερο να αφορά το Λεβιάθαν μέσω των εταίρων Delek Drilling και Ratio Oil Exploration.
- Ο Γεχονατάν Σοχάτ είναι αναλυτής στην Leader Capital Markets, η οποία προσφέρει υπηρεσίες στους εταίρους των κοιτασμάτων Ταμάρ και Λεβιάθαν
Πηγή: Globes - energypress