Το μέγεθος της Κίνας, τόσο οικονομικά, αλλά και ενεργειακά, προκαλεί ίλιγγο, αν κρίνουμε από τις νέες εγκαταστάσεις φωτοβολταϊκών που έφτασαν τα 34 γιγαβάτ πέρυσι, αλλά και τις μεγάλες αποφάσεις που λαμβάνει το Πεκίνο προκειμένου να αναβαθμιστεί ο ρόλος της χώρας διεθνώς με άξονα τις ΑΠΕ.
Η πιο πρόσφατη είδηση αναφέρει ότι η κινεζική κυβέρνηση επέλεξε να ακυρώσει την κατασκευή 104 νέων ηλεκτροπαραγωγικών μονάδων με καύσιμο τον άνθρακα σε 13 περιφέρειες, συνολικής ισχύος 120 γιγαβάτ. Συγκριτικά, η συνολική εγκατεστημένη ισχύς με άνθρακα στις ΗΠΑ είναι 305 γιγαβάτ, δηλαδή μιλάμε για μια πολύ εντυπωσιακή απόφαση εκ μέρους του Πεκίνου.
Όπως τονίστηκε από την κυβέρνηση, στόχος της κίνησης αυτής είναι να τονωθεί η ανάπτυξη των ΑΠΕ και να καταπολεμηθεί η ρύπανση. Μάλιστα, το Πεκίνο προτίθεται να επενδύσει 365 δις. δολάρια στις ΑΠΕ με άξονα το 2020 και αναμένει τη δημιουργία 13 εκατ. θέσεων εργασίας στον κλάδο, καθώς και την εγκατάσταση 130 γιγαβάτ αιολικών και φωτοβολταϊκών. Στόχος είναι την επόμενη δεκαετία η ηλεκτροπαραγωγή της χώρας να προέρχεται κατά 50% από υδροηλεκτρικά, ΑΠΕ και πυρηνική ενέργεια, δηλαδή πηγές που δεν παράγουν αέριους ρύπους.
Η απόφαση για την ακύρωση των συμβατικών μονάδων πιθανώς αποτελεί ένα κομβικό σημείο στην ενεργειακή και κλιματική πολιτική της χώρας, ενώ έχει και μεγάλη συμβολική σημασία, δεδομένου του ότι ελήφθη λίγες ημέρες πριν την αλλαγή κυβέρνησης στις ΗΠΑ. Ως γνωστόν, ο νέος Αμερικανός πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, έχει δηλώσει υπέρμαχος των ορυκτών καυσίμων και συγκεκριμένα του άνθρακα, ενώ έχει τονίσει πως πιθανώς δεν θα τηρήσει την κλιματική συμφωνία του Παρισιού και θα προχωρήσει σε ακύρωση αρκετών αποφάσεων του Ομπάμα σχετικά με τις ΑΠΕ.
Η νέα πολιτική του Τραμπ, εφόσον εφαρμοστεί, αφήνει ένα μεγάλο κενό στο διεθνές στερέωμα σε ότι αφορά την μάχη ενάντια στην κλιματική αλλαγή, την ανάπτυξη της «πράσινης» ενέργειας και τη μείωση των εκπομπών ρύπων. Όπως είναι φυσικό, το κενό θα καλυφθεί από άλλες δυνάμεις, οι οποίες βλέπουν την ευκαιρία για εξασφάλιση σημαντικών οικονομικών, αλλά και πολιτικών οφελών μέσω της ανάληψης της ηγεσίας στους παραπάνω τομείς.
Το Πεκίνο φαίνεται πως έχει αντιληφθεί ότι αυτή είναι η μεγάλη στιγμή για να γίνει η Κίνα παγκόσμιος ηγέτης, παρά το ένοχο παρελθόν της στη ρύπανση της ατμόσφαιρας.
Αξίζει να σημειώσουμε ότι το 2013 η Κίνα κατανάλωνε τόσο άνθρακα όσο όλος ο υπόλοιπος πλανήτης, ενώ σχεδίαζε την κατασκευή εκατοντάδων νέων μονάδων με βάση αυτό το καύσιμο. Έκτοτε, όμως, η κατανάλωση υποχώρησε, εν μέρει λόγω της οικονομικής επιβράδυνσης, αλλά και εξαιτίας της νέας ενεργειακής πολιτικής. Πλέον, έχει τεθεί ένα ανώτατο όριο στην ηλεκτροπαραγωγική ισχύ με άνθρακα στα 1.100 γιγαβάτ, έναντι 920 γιγαβάτ σήμερα. Προφανώς, η Κίνα δεν μεταμορφώνεται από τη μια ημέρα στην άλλη σε μια «πράσινη» οικονομία, όμως κανείς δεν μπορεί πλέον να αρνηθεί ότι κάνει σοβαρά βήματα, τα οποία μπορούν να αποφέρουν καρπούς σε βάθος δεκαετιών.
Οι εκτιμήσεις αρκετών αναλυτών, περιβαλλοντικών οργανώσεων και φορέων αναφέρουν ότι η Κίνα πιθανότατα βίωσε το 2013 το «peak coal» δηλαδή τη μέγιστη ιστορικά κατανάλωση άνθρακα και πλέον το ερώτημα είναι πότε θα συμβεί το ίδιο με τους ρύπους της.
Οι αποφάσεις της Κίνας μπορεί να «βυθίσουν» την πολιτική του Τραμπ υπέρ του άνθρακα
Ένα ακόμα στοιχείο με έντονο ενδιαφέρον στην όλη υπόθεση έχει να κάνει με το γεγονός ότι στον τομέα του άνθρακα υπάρχει έντονη αλληλεπίδραση μεταξύ της κινεζικής και αμερικανικής αγοράς. Δεδομένης της πτώσης στην κατανάλωση άνθρακα για ηλεκτροπαραγωγή στις ΗΠΑ τα τελευταία χρόνια, οι παραγωγοί της χώρας στηρίζονταν μέχρι τώρα στους Κινέζους για να πουλήσουν ποσότητες. Πλέον, όμως, η ίδια τάση επικρατεί και στην Κίνα, όχι μόνο στην ηλεκτροπαραγωγή, όπου οι λιγνιτικές μονάδες υπολειτουργούν, αλλά και στη βιομηχανία, καθώς καταγράφεται πτώση στην παραγωγή προϊόντων με βάση τον άνθρακα, όπως ο χάλυβας. Το αποτέλεσμα είναι ότι στις ΗΠΑ παρατηρείται μια αλυσιδωτή αντίδραση με χρεοκοπίες εξορυκτικών επιχειρήσεων που δεν μπορούν να σταθούν στο νέο περιβάλλον.
Από τη στιγμή που ο Τραμπ δεσμεύτηκε προεκλογικά να στηρίξει τον κλάδο, αυτό αποτελεί σοβαρό εμπόδιο στην προσπάθειά του.
Όπως ακριβώς συμβαίνει και στις ΑΠΕ, όπου αναμένεται μικρότερη ή μεγαλύτερη ανάπτυξη ανεξαρτήτως των νέων κυβερνητικών αποφάσεων, ο Τραμπ ενδεχομένως να ανακαλύψει ότι οι νόμοι της αγοράς είναι ισχυρότεροι από τις δικές του επιδιώξεις και στον τομέα του άνθρακα. Οι αλλαγές που συντελούνται διεθνώς είναι δομικές και δεν θα μπορούσαν να μην επηρεάσουν τις ΗΠΑ.
Όπως είναι φυσικό, πολλά θα εξαρτηθούν από τις συγκεκριμένες αποφάσεις που θα λάβει ο νέος Αμερικανός πρόεδρος, αλλά και από την ικανότητα του Πεκίνου να εφαρμόσει στην πράξη τη δική του πολιτική.
Πάντως, αυτή τη στιγμή όλα δείχνουν ότι η πολιτική του Τραμπ στον άνθρακα δεν ξεκινά με τις καλύτερες προϋποθέσεις.
Πηγή: energypress