Λύση στο πρόβλημα της επέκτασης της αυτονομίας της μπαταρίας των υποβρύχιων drones υπόσχεται μια καινοτομία που εισήγαγε μια ομάδα ερευνητών από το ΜΙΤ, η οποία στηρίζεται στη χρήση θαλασσινού νερού.
Τα υποβρύχια drones έχουν αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμα, μεταξύ άλλων, σε αποστολές εξερεύνησης. Όμως, μέχρι στιγμής, περιορισμούς στην επέκταση της χρήσης τους θέτει η σχετικά χαμηλή αυτονομία της μπαταρίας τους.
Η ομάδα, η οποία έχει συστήσει και μια start-up εταιρεία στις ΗΠΑ για την προώθηση και εκμετάλλευση του εγχειρήματος, με το όνομα Open Water Power, εργάζεται για την κατασκευή μίας μπαταρίας που να μπορεί να αντλεί θαλασσινό νερό και να το μετατρέπει σε ηλεκτρική ενέργεια για τα υποβρύχια drones.
H μπαταρία αυτή έχει μία άνοδο αλουμινίου, μία κάθοδο νικελίου και έναν αλκαλικό ηλεκτρολύτη ανάμεσα. Μόλις μπει μέσα της το θαλασσινό νερό, η κάθοδος διαχωρίζεται σε ανιόντα υδροξειδίου και αέριο υδρογόνο. Τα ανιόντα αντιδρούν με την άνοδο αλουμινίου για τη δημιουργία υδροξειδίου του αλουμινίου και την απελευθέρωση ηλεκτρονίων που χρησιμοποιούνται για την παροχή ηλεκτρικής ενέργειας.
Η ομάδα του MIT ισχυρίζεται, σύμφωνα με το New Atlas, ότι η μπαταρία αυτή δίνει τουλάχιστον δεκαπλάσια αυτονομία σε ένα υποβρύχιο drone σε σχέση με τις απλές μπαταρίες ιόντων λιθίου. Γίνεται λόγος για αύξηση της αυτονομίας των υποβρύχιων drones έως και τα 1852 χιλιόμετρα, επίδοση αναμφίβολα εντυπωσιακή. Ένα πρόβλημα της μπαταρίας αυτής είναι ότι χρειάζεται αντικατάσταση γρήγορα, λόγω διάβρωσης.
Πηγή: energypress.gr